Geschiedenis

Geschiedenis van onze groep van nul tot nu

De scoutsgroep V.V.K.S. St. Joris Buken werdt door Laurent Penninckx in 1943, midden de tweede wereldoorlog, werd de scoutsgroep gesticht in Buken. Stichter was Laurent Penninckx uit Veltem, die reeds leider was in Veltem en Winksele. Hij werd echter opgepakt door de Duitsers, als lid van de geheime weerstand, als politiek gevangene gemarteld te Breendonk en stierf uiteindelijk in het kamp Ellrich (Buchenwald) op 29 november 1944.In het jaar 1946 geeft de ledenlijst de algemene leiding zo: Renders Louis, Gezel Frans, Vandenbosch Roger, Bosmans Jean, Van Vlasselaer Guillaume, Piot Edward, Bosmans Edmond, Verhoeven Georges, Verbiest Louis en Vander Velde Willy.

In 1952 bestond de leiding uit: Vandenbosch Roger, Piot Edward, Gezel Maria en Hilda.


In 1954 bestond de leiding uit: Vandenbosch Roger, Piot Edward, Vanden Acker Jean. Bij de verkenners uit Molleman Robert, Vander Velde Herman en Smets Marcel en Urbain.


Op 08/11/1956 wil men vooruit met de slogan: “We steken terug van wal”. Er komt een sterke aangroei in het ledenaantal: 21 in totaal, waarvan 4 leiding, 9 jong-verkenners, en 8 welpen.


In 1958 groeide de groep sterk uit en verschillende leden van de leiding gingen in de aangrenzende gemeenten Nederokkerzeel, Wespelaar en Tildonk de beweging aanzwengelen: dit groeide uit tot Bu-ka-ne-ti. Deze “vaders” vanuit Buken waren: Urbain Smets, Lucien Van Ingelghom, Andre Mertens, Jean Vanoppen en Guido Coose. Aalmoezenier was toen E.H. Ommeslaeger, groepsleider Frans Fonderie.


In 1959 werd Robert Molleman de nieuwe groepsleider en wordt de naam “St. Joris” aangenomen. In die tijd stonden Vander Mosen Agnes en Alice als ‘akela’ of welpenleidster in de groep.


Tot dan hadden de scouts geen vast lokaal. De welpentak was destijds gehuisvest in het “karrehuis” van Eugene Smets. Ook Julienne Piot gaf een stuk van haar eigendom tot lokaal. In 1960 werd, met toestemming van de gemeente (zitting 01/06/1959) een lokaal opgericht in de “hof van mijnheer pastoor”.


Robert Molleman bleef leider tot 1965 en wordt dan afgelost door Urbain Smets tot 1977, waarna zijn broer Dominique hem opvolgt. Hij organiseerde, samen met de Gidsen, het eerste Scouts- en Gidsenbal in het Gidsenlokaal in de “hof van Manske”.


In 1980 droeg hij de leiding over aan Vanderborgt Lydia, wat op zich opmerkelijk was, daar dit voor de eerste maal een vrouw was. Na vier jaar kreeg ze een assistent-groepsleider Rudy Libbrecht aan wie ze in 1986-87 haar functie overgaf.


In het jaar 1987 tel de groep 38 leden: 9 welpen (9-11 jarigen), 14 jong-verkenners (11-14 jarigen) en 6 verkenners (14-17 jarigen). De leiding telt 9 leden: 3 staan bij de welpen (Coenen Michel, Smets Wim en Thoelen Tom), 3 bij de jong-verkenners (La Rivière Jurgen, Piot Joris en Smets Geert) en 2 bij de verkenners (Coenen Alain en Libbrecht Rudy). Ook Vanderborght Lydia blijft haar steentje bijdragen als assistent-groepsleidster.


De meisjesgidsen V.V.K.M.-Damiaan (°1963)

De gidsengroep “Damiaan” startte op 17 november 1963. Het was toen de 4 de groep in het district Haacht. E.P. Eric Croymans nam destijds het initiatief om in Buken en Delle een jeugdbeweging voor meisjes op te richten. Hij vond medewerkingen de eerste leidingsploeg werd samengesteld: groepsleidster Magda Raeymaekers, groepsaalmoezenier Eric Croymans, gidsenleidster Jeanine Raeymaekers, kabouterleiding Buken: Roza Verhoeven en Mariette Raeymaekers, kabouterleiding Delle: Christiane Raeymaekers en Denise Massie.


Het nationaal jaarthema 1963-1964 was wel toepassend: “Bouw nieuw”; want de lokalen te Buken werden gebouwd op de geschonken grond van Ferdinand Perdieus-Waerzeggers en met de hulp van velen. Deze gebouwen werden op 20 september officieel ingehuldigd en dat jaar ging de groep ook voor het eerst op kamp. De toenmalige pastoor van Buken E.H. Braem bood hen een gratis kampplaats aan te Merksplas. De takwerking werd door de jaren heen uitgebreid zodat er nu 4 takken bestaan: kapoenen, kabouters, jong-gidsen en gidsen.


De samenwerking Buken-Delle stopte na het gidsenjaar 67-68om pas terug te hervatten vanaf 86-87.


De groep kende veel prettige, maar spijtig genoeg ook droevige momenten: Vera Molleman werd door een verkeersongeval aan de groep ontnomen op 23/01/1966 en op 14/04/1981 overleed na een korte ziekte de groepsaalmoezenier E.P. Jos Jansen. De groepsleidingstaak werd door Magda Raeymaekers en Jeanine Raeymaekers, Marie-José Foerier, Viviane de Wijngaert, Arlette Van Horenbeeck (inmiddels ook omgekomen in auto-ongeval) en Ann Bosmans zette het werk verder. In 1987 had de groep een groepsploeg: Linda Merckx, Carine Vander Velde en Sonia Cloet. De leiding bestond dat jaar uit: Els Van Dijck, Annick Goossens en Pascal Ramysen (bij de kapoenen), Christine Coenen en Ann Paeps (bij de kabouters), Josiane Dawance en Els Verheyen (bij de jong-gidsen) en de gidsen werden geleidt door de groepsploeg.


VVKSM St. Joris Damiaan Buken-Delle (°1999, een gemengde groep)

Vlak voor de eeuwwisseling smelten drie van onze takken samen: de welpen en kabouters werden de kawellen, jong verkenners en jong gidsen werden de jonggivers en onze verkenners en gidsen werden de givers. Dit was eerder een noodzaak omdat we niet genoeg leiding hadden voor alle takken.


Op 13 mei 2006 besliste de Verbondsraad (de algemene vergadering) om de naam te veranderen van VVKSM (Vlaams Verbond van Katholieke Scouts en Meisjesgidsen) in “Scouts en Gidsen Vlaanderen”. Dit jaar werden ook de plannen gestart door groepsleiding Dries Coose en Iris Denauw voor een nieuw gebouw voor onze Givers wat hoog noodzakelijk was.


Scouts jaar 2008-2009, eindelijk is het dan zover we hebben eindelijk toestemming gekregen van Gemeente kampenhout om te mogen starten met onze nieuwbouw. onder leiding van groepsleiding Geertrui Vanhaverbeke en Dries Plastria doet de leiding zelf de afbraak en graven eigen handig de fundering, waarna de aannemer kan beginnen met de ruwbouw. Ook de afwerking neemt de leiding op zich.


28 augustus 2010, het noodlot slaat toe, de Givers gingen binnen een kleine maand hun intrek nemen in hun nieuw lokaal, een brand legt onze volledige nieuwbouw in as. Het enthousiasme van de leiding zakt op een diepte punt als ze de smeulende resten van hun harde werken komen bekijken. Maar we zouden geen echte scouts zijn als we het hier bij zouden laten. De groepsleiding Bert Vanhaverbeke en Kjeld Liekens slagen erin om de voltallige leidingsploeg te motiveren en beginnen samen met de oud-scouts projecten uit te dokteren om een nieuw lokaal te financieren. Hieruit volgt de zeer succesvole Steakdagen. Ook gemeente Kampenhout en Herent schieten ter hulp met logistieke steun bij de afbraak en volgen de zaak verder op. Iedereen in Buken en omstreek leefde mee met ons en hielp waar ze konden (bedankt!).


In 2011 gaat alles zeer snel eens ook de verzekering tussen komt. Zodra we de plannen in handen hebben van onze architect, vinden we algauw een aannemer die in augustus 2011 begint aan de ruwbouw. Ook deze keer nam de leiding de afwerking voor hun rekening.


Januari 2012 Het giverlokaal is nog niet af maar de givers kunnen eindelijk, na 4 jaar, in hun eigen lokaal. De leidingsploeg wordt stevig versterkt met negen nieuwe leiding vanuit de Givers.